Παρά τις φοβερές πυρκαγιές που έχουν συμβεί πρόσφατα, το έτος 2021 είναι καλύτερο σε σχέση με προηγούμενα έτη. Έχουν γίνει μαθήματα από την καταστροφή της Πάρνηθας και της Εύβοιας το 2018, καθώς και το τραγικό συμβάν στο Μάτι.
Ο δρόμος που έχουμε διανύσει είναι αξιοσημείωτος. Το υποτυπώδες συντονιστικό κέντρο του 2018 βρισκόταν σε ένα παλιό κτίριο της πυροσβεστικής στο Χαλάνδρι, ενώ η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας ήταν σε μία πολυκατοικία στο κέντρο της Αθήνας. Τώρα, έχουμε Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας σε ένα σύγχρονο κτίριο, με όλον τον απαραίτητο εξοπλισμό και πόρους.
Παρόλα αυτά, οι πυρκαγιές εξακολουθούν να συμβαίνουν. Κανένας πυροσβεστικός μηχανισμός δεν μπορεί να τις εμποδίσει.
Η αιτία είναι απλή. Η δασική έκταση στην Ελλάδα αυξάνεται λόγω της εγκατάλειψης της υπαίθρου. Αντί για λιβάδια και καλλιέργειες, έχουν εμφανιστεί δάση. Ωστόσο, τα δάση δεν φροντίζονται σωστά. Πολλά δάση, ειδικά εκεί που συναντιούνται με τις οικιστικές περιοχές, έχουν μετατραπεί σε χωματερές και παρέχουν καύσιμα για τις πυρκαγιές. Επιπλέον, η υπεροχή των πεύκων και η μορφολογία του ελληνικού εδάφους επιδεινώνουν την κατάσταση.
Οι πολιτικές αδυναμίες, η γραφειοκρατία, η έλλειψη διαχείρισης και η έλλειψη συνεργασίας συνιστούν προβλήματα για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Εκτός από τους πυροσβεστικούς μηχανισμούς, απαιτείται επίσης πρόληψη και ποινικοποίηση των εμπρηστών. Ο κίνδυνος για τη φύση και την κοινωνία είναι πραγματικός.
