Η Άντζελα Δημητρίου μιλά ανοιχτά: “Αυτό που υπήρχε ήταν ένα δηλητήριο που μέρα με τη μέρα μεγάλωνε”

Η τραγουδίστρια Άντζελα Δημητρίου αποκάλυψε ενδιαφέροντα γεγονότα στο περιοδικό ΟΚ σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στις σχέσεις της με την κόρη της, Όλγα Κιουρτσάκη, καθώς και με τον γαμπρό της, Φώτη Λώση.

Μεγαλώνοντας, γίνεσαι πιο ανθεκτική ή πιο ευαίσθητη;

Προσπαθώ να βάλω έναν τοίχο, αλλά νομίζω ότι ο τοίχος αυτός θα καταρρεύσει επειδή είμαι τόσο ευαίσθητη, τόσο καλή, τόσο δοτική. Με βρίσκω να κλαίω μόνη μου. Ταυτόχρονα όμως, σκέφτομαι “δεν πρέπει να προχωρήσω μπροστά; Δεν πρέπει να συνεχίσω τη ζωή μου; Όλα αυτά ανήκουν σε εμένα όσο ζω”. Όταν δεν θα είμαι πια εδώ, θα ανήκουν κάπου αλλού. Πρέπει να αναλαμβάνω την ευθύνη, όχι κάποιος άλλος. Πιστεύω ότι έκανα λάθος που εμπιστεύτηκα πολλούς, νομίζοντας ότι με αγαπούσαν. Αυτό ήταν ένα λάθος και νιώθω που εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση. Ένιωθα σαν να ήμουν περιορισμένη. “Δεν μπορείς να μιλήσεις σε αυτό το σημείο, μην μιλάς σε εκείνο”, μου έλεγαν. Υποτίθεται ότι ήταν για το καλό μου. “Εσύ δεν μπορείς να μιλήσεις ούτε στο τηλέφωνο, είσαι η Άντζελα Δημητρίου, πρέπει να διατηρείς την εικόνα σου,” μου έλεγαν. Αν πολλοί αγαπούν εμένα χάρη στο ότι είμαι φυσική και αυθεντική, υπήρχαν κάποιοι που δεν το εκτιμούσαν.

Έχεις κάνει την ειρήνη με τον εαυτό σου;

Ναι. Ακόμα και στα πιο πρόσφατα γεγονότα, αναρωτιόμουν “γιατί;”. “Είναι δική σου ευθύνη. Δεν είπες στην κόρη σου ‘παντρεύτηκες, έχεις τη δική σου οικογένεια, πρέπει να προχωρήσετε. Αν έχω τη δύναμη, θα σας βοηθήσω’.” Όχι απλά ένας διάλογος χωρίς όρους. Θα ήθελα να δω κάποια υπόδειγματα πρώτα. Να δείξουν ότι πηγαίνουν σε μια δουλειά. Έπρεπε να κάνω τα πάντα μόνη μου; Ήταν ένα λάθος μου. Η μάνατζέρ μου, η κυρία Βάσω Καπώνη, προσπάθησε να διορθώσει κάποια πράγματα – κυρίως για μένα. Εμένα και αυτή πίστευε ότι υπήρχε μια υγιής συμβίωση. Αλλά αυτό που υπήρχε ήταν ένα δηλητήριο που μεγάλωνε μέρα με τη μέρα. Ούτε εκείνη, ούτε εγώ το συνειδητοποιήσαμε.

Κοιμάσαι τα βράδια με καθαρή συνείδηση;

Ναι. Είμαι πολύ ήρεμη. Ξέρω ότι δεν έχω εκκρεμότητες. Έχεις δει το σπίτι μου όπου τους άφησα. Όσο για την εγγονή μου, που αισθανόταν σαν να με γνώριζε όταν μόλις γεννήθηκε, έχω κάνει πάρα πολλά γι’ αυτήν, ακόμα και πριν γεννηθεί. Πολλά που καμία άλλη δεν μπορούσε να κάνει.

Δεν πρέπει ο γονέας να υποχωρεί πρώτος;

Να υποχωρήσω εγώ πρώτη; Αν είχα δει έστω ένδειξη ότι ο ένας εξ αυτών βρήκε μια δουλειά, θα μπορούσα να βοηθήσω. Ποτέ όμως δε θα επέτρεπα να υποφέρει ένα παιδί. Θα πηγαίναι σε ένα κατάστημα να αγοράσω ό,τι χρειαζόταν. Όπως έκανα έως πρότινος. Πίνεις μου τα λόγια, έχω πληρώσει μόνη μου το τίμημα. Και για να είναι σαφές, ο κύριος Φώτης Λώσης ισχυρίζεται ότι ήταν συνεργάτης μου, αλλά θέλω να ξεκαθαρίσω ότι η μόνη μου μάνατζερ είναι η κυρία Βάσω Καπώνη. Και πρέπει να είναι. Ένας σωστός μάνατζερ φροντίζει να παραμένει ο καλλιτέχνης ήρεμος. Δεν τον εκβιάζει. Δεν του λέει “σε έκανα γνωστή, σε ξαναέβαλα στη ζωή, γιατί εσύ ήσουν νεκρή και σε ανέστησα”. Κι αυτά μετά από 50 χρόνια!

δειτε ακομα

δειτε ακομα