Στο επόμενο κεφάλαιο της πολιτικής σκηνής, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει τη δύναμη να απομακρύνει οποιονδήποτε δεν στηρίζει απόλυτα τις αποφάσεις του, αναπτύσσοντας μια πολιτική όπου η αντίληψη αυτή θυμίζει αδιαμεσολάβητες σχέσεις.
Υπάρχει μια ομάδα από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που αισθάνονται απογοητευμένα και μελαγχολικά ανασύρουν παλιές αναμνήσεις. Εκφράζουν θλίψη, αγανάκτηση και απογοήτευση για τις επιλογές τους που αποδείχτηκαν αντιπαραγωγικές για το κόμμα. Ένα από αυτά τα στελέχη είναι ο Γιώργος Τσίπρας, συγγενής του πρώην πρωθυπουργού, που εξέφρασε την αντίθεσή του προς τους αντιπάλους του Κασσελάκη και την ομάδα της Έφης Αχτσιόγλου, υποστηρίζοντας με πάθος τον Στέφανο Κασσελάκη.
Πρόσφατα, ο Γιώργος Τσίπρας απογοητεύτηκε διότι απολύθηκε από τη θέση ευθύνης που είχε στο κόμμα από τον Κασσελάκη. Η απόλυσή του ήταν συνηθισμένη, όπως συμβαίνει όταν οι εργοδότες θεωρούν πως οι εργαζόμενοι δεν είναι πλέον χρήσιμοι.
Αν δεν προβεί σε απολύσεις, επειδή πολλά στελέχη δεν έχουν στενή σχέση με το κόμμα, θα τους διώξει, θα τους απαξιώσει ή θα τους απομακρύνει. Το επόμενο “θύμα” του Κασσελάκη πιθανόν να είναι στελέχη όπως ο βουλευτής Νίκος Παππάς.
Ο Στέφανος Κασσελάκης φαίνεται να αδιαφορεί για τα στελέχη που διαφωνούν με τον τρόπο που διοικεί. Αγνοεί τις απόψεις τους και προτιμά να συνεργάζεται με την κ. Τζάκρη. Φαίνεται να θεωρεί ότι δεν είναι απαραίτητα τα στελέχη, οι εσωτερικές διαδικασίες και οι “λεπτομέρειες” που απαρτίζουν ένα δημοκρατικό κόμμα.
