Άρχισε μια κουβέντα για το αν ο Καραγάτσης είναι σεξιστής από ένα άρθρο στο Lifo και γρήγορα γενικεύτηκε. Η αντίδραση αυτή υπερβαίνει τις συνήθεις διαμάχες στο διαδίκτυο και οφείλεται στην εμφάνιση της “cancel culture” στη λογοτεχνία της χώρας μας.
Η ακύρωση όμως δεν περιορίζεται στον πολιτισμό, αλλά φαίνεται και στην πολιτική. Ένα παράδειγμα είναι η απόφαση να αφαιρεθεί από μια φωτογραφία ο Νικολάι Γιεζόφ, μετά από απομάκρυνση από τον Στάλιν.
Στην Αριστερά, φαίνεται ότι ο Στέφανος Κασσελάκης επικρίνει το παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά την εκλογή του, χρησιμοποιεί λέξεις που δεν συνδέονται με την Αριστερά, αλλά με το αμερικανικό Δημοκρατικό Κόμμα.
Τώρα, προχωρά στην ακύρωση προσώπων και συμβόλων του παλιού ΣΥΡΙΖΑ. Έκλεισε ακόμη την εφημερίδα “Αυγή”.
Φαίνεται να οδηγεί το ΣΥΡΙΖΑ σε νέα κατεύθυνση, απορρίπτοντας το παρελθόν του κόμματος. Έχει υιοθετήσει την “κουλτούρα της ακύρωσης” και ακυρώνει πολιτικές και σύμβολα. Έτσι, παρόλο που εκλέχθηκε ως πρόεδρος, φαίνεται να γίνεται γνωστός ως “Cancelάκης”.
