Η ανακοίνωση της ημερομηνίας των εκλογών συνοδεύτηκε από μια πρωτοτυπία που συνδέεται με την αντιδημοκρατική και αλαζονική αντίληψη του κ. Μητσοτάκη. Η πρωτοτυπία αυτή αποτελείται από την προσπάθεια απαξίωσης της κάλπης της απλής αναλογικής και την συζήτηση για την ημερομηνία επανάληψης των εκλογών. Το βασικό σενάριο για τη συγκρότηση του επόμενου κυβερνητικού σχήματος είναι αυτό μιας κυβέρνησης συνεργασίας. Κάθε πιθανό σχήμα συνεργασίας θα κριθεί πάνω από όλα στο προγραμματικό πεδίο. Η ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία πιστεύει ότι η χώρα μπορεί και πρέπει να έχει μια προοδευτική κυβέρνηση.
Με απλή αναλογική, μπορούμε να έχουμε μια κυβέρνηση που θα επαναφέρει την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση του υγειονομικού προσωπικού στο σύστημα υγείας, θα δημιουργήσει μια αγορά εργασίας με συλλογικές συμβάσεις και ισχυρούς ελεγκτικούς μηχανισμούς, θα υλοποιήσει ένα σχέδιο ρύθμισης του ιδιωτικού χρέους με 120 δόσεις και διαγραφή μέρους της πανδημικής οφειλής, θα επαναφέρει ένα πλαίσιο προστασίας της 1ης κατοικίας και θα υλοποιήσει άμεσα μέτρα για να μπει ένα τέλος στην αδικία της αισχροκέρδειας.ίναι η επαναφορά της 13ης σύνταξης, η περικοπή της οποίας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει κοστίσει ήδη 4 δις στους συνταξιούχους.
Με βάση τα παραπάνω είναι απολύτως κατανοητό γιατί ο κ. Μητσοτάκης φοβάται την απλή αναλογική. Φοβάται την δυνατότητα συγκρότησης μιας προοδευτικής κυβέρνησης η οποία θα στηρίξει τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας και όχι τα παρασιτικά δίκτυα. Κεντρικός στόχος αυτής της προοδευτικής κυβέρνησης θα είναι να αντιμετωπίσει το βαθύ κράτος που με συνέπεια οικοδομεί όλα αυτά τα χρόνια ο κ. Μητσοτάκης. Ένα κράτος που δεν έχει κανόνες για τους ισχυρούς, ένα κράτος στο οποίο για τους πολίτες ισχύει ο «νόμος Πάτση» και για τους φίλους του κ. Μητσοτάκη ο «νόμος Παπαθανάση». Πολίτες δηλαδή που για λίγες χιλιάδες ευρώ χάνουν το σπίτι τους την στιγμή που κυβερνητικά στελέχη κάνουν συμφωνίες με τις τράπεζες και ρυθμίζουν δάνεια εκατομμυρίων. Ένα κράτος στο οποίο καταρρέουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και αυτό δεν αφορά μόνο την επιθεώρηση εργασίας και τις συνθήκες ζούγκλας που επικρατούν στους εργασιακούς χώρους. Ας σκεφτούμε το πρόσφατο παράδειγμα με τον ξυλοδαρμό του αρχαιολόγου στην Μύκονο και την ουσιαστική ολιγωρία της κυβέρνησης. Άλλο ένα παράδειγμα της δύναμης που έχουν αποκτήσει διάφορα παρασιτικά δίκτυα στην σημερινή ζωή της χώρας.
Υπάρχει τέλος και ένα κεντρικό ερώτημα για την επόμενη μέρα που αφορά την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Αν θα έχουμε δηλαδή μια «κυβέρνηση συγκάλυψης» ή μια «κυβέρνηση αλήθειας»;
Το συγκεκριμένο ερώτημα αφορά δύο κορυφαίες υποθέσεις. Αφορά το έγκλημα των Τεμπών στο οποίο η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει τα πάντα για να διώξει από πάνω της την ευθύνη. Από την θεωρία του ανθρώπινου λάθους και το «όλοι φταίμε», μέχρι την άθλια στοχοποίηση των εργαζομένων ως συντεχνίες και τα χυδαία ψέματα σχετικά με το ζήτημα της τηλεδιοίκησης στην Λάρισα. Το λέμε από την πρώτη στιγμή: σεβασμός στα θύματα σημαίνει σεβασμό στην αλήθεια. Ακριβώς για αυτό χρειάζεται μια προοδευτική κυβέρνηση που θα εργαστεί για την αλήθεια και ταυτόχρονα θα εργαστεί για την εξασφάλιση της ασφάλειας στο σύνολο των μεταφορών που αυτή τη στιγμή καταρρέουν.
Τέλος το ζήτημα της αλήθειας αφορά και την ανοιχτή υπόθεση των υποκλοπών. Μια προοδευτική κυβέρνηση θα αναγκάσει το σύνολο του παρακρατικού μηχανισμού του κ. Μητσοτάκη να απολογηθεί για την αυταρχική πρακτική παρακολούθησης φίλων και εχθρών. Δουλειά λοιπόν των αριστερών και προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων είναι να εργαστούν για το κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο που θα δώσει τέλος σε αυτή την πολιτική και ταυτόχρονα θα δώσει μια μεγάλη ανάσα δημοκρατίας και δικαιοσύνης. Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία για αυτό τον στόχο θα εργαστεί.
(Ο Νάσος Ηλιόπουλος είναι υπεύθυνος στρατηγικής Επικοινωνίας του ΣΥΡΙΖΑ, υποψήφιος βουλευτής στην Α΄ Αθηνών)
