Το νερό της Γης μπορεί να προέρχεται από αντιδράσεις μεταξύ των υδρογόνων ατμοσφαιρικών πλούσιων σε υδρογόνο και των ωκεανών μάγματος των εμβρύων πλανητών κατά τη δημιουργία της Γης, σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό “Nature”.
Για χρόνια, οι επιστήμονες είχαν βασίσει τις γνώσεις τους για τη δημιουργία των πλανητών κυρίως στο ηλιακό μας σύστημα. Αλλά η αύξηση της έρευνας των εξωπλανητών την τελευταία δεκαετία οδήγησε σε μια νέα προσέγγιση στη μοντελοποίηση της εμβρυικής κατάστασης της Γης.
«Οι ανακαλύψεις εξωπλανητών μας έδωσαν μια πιο συγκεκριμένη εκτίμηση του πόσο συνηθισμένο είναι για τους μόλις σχηματισμένους πλανήτες να περιβάλλονται από ατμόσφαιρες πλούσιες σε μοριακό υδρογόνο», εξηγεί η Ανάτ Σαχάρ, ερευνήτρια του Ινστιτούτου Κάρνεγκι και προσθέτει: «Τελικά, αυτά τα περιβλήματα υδρογόνου διαλύονται αλλά αφήνουν τα αποτυπώματά τους στη σύνθεση του νεαρού πλανήτη».
Με τη χρήση ενός νέου μοντέλου, οι ερευνητές από το Ινστιτούτο Καρνέγκι για την Επιστήμη στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας κατάφεραν να αποδείξουν ότι στις αρχές της ύπαρξης της Γης, αλληλεπιδράσεις μεταξύ του ωκεανού μάγματος και μιας πρώτης ατμόσφαιρας μοριακού υδρογόνου θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην κίνηση μεγάλων μαζών υδρογόνου στον μεταλλικό πυρήνα, την οξείδωση του μανδύα και την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων νερού.
«Αυτή είναι μόνο μία πιθανή εξήγηση για την εξέλιξη του πλανήτη μας αλλά μια εξήγηση που θα δημιουργούσε μια σημαντική σύνδεση μεταξύ της ιστορίας σχηματισμού της Γης και των πιο συνηθισμένων εξωπλανητών», εξηγεί η καθηγήτρια Σαχάρ.
Η παρακάτω εικονογράφηση δείχνει πώς κάποια χαρακτηριστικά της Γης, όπως η αφθονία του νερού και η συνολική οξειδωμένη κατάστασή της, θα μπορούσαν να εξηγηθούν από αντιδράσεις μεταξύ υδρογόνου ατμοσφαιρικών με ωκεανούς μάγματος κατά τη δημιουργία του νεαρού πλανήτη.
