Με τη σύγκρουση στην Ουκρανία να συνεχίζεται εδώ και πάνω από έναν χρόνο, οι Ευρωπαίοι αισθάνονται έντονα μπερδεμένοι και ανήσυχοι από τα μηνύματα που λαμβάνουν από διάφορες περιφερειακές δυνάμεις. Ένα ρωσικό πλοίο βρίσκεται αγκυροβολημένο σε ένα λιμάνι της Νότιας Αφρικής, φορτωμένο με όπλα, και οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν ότι αυτά τα όπλα προορίζονται για τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις. Την ίδια στιγμή, η Ινδία συνεχίζει να είναι ο μεγαλύτερος αγοραστής ρωσικού πετρελαίου, ενώ ο πρόεδρος της Βραζιλίας, Λούλα, κατηγορεί τόσο τη Ρωσία όσο και την Ουκρανία για τον πόλεμο. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί ένα ρήγμα στις σχέσεις μεταξύ των Αραβικών Εμιράτων και των Ηνωμένων Πολιτειών.
Σύμφωνα με τους Financial Times, οι Ευρωπαίοι δικαιολογημένα αισθάνονται αναστατωμένοι καθώς οι “νότιες δυνάμεις”, όπως τις αποκαλούν, παρατηρούν αδιάφορα τη σύγκρουση και αναζητούν τρόπους να επωφεληθούν από αυτήν. Ωστόσο, σύμφωνα με την ανάλυση, αυτή η κατάσταση οφείλεται στο γεγονός ότι οι φιλοδοξίες των ευρωπαϊκών χωρών έχουν συρρικνωθεί και πλέον εμφανίζονται μόνο σε τοπικό επίπεδο. Παρόλο που η Γαλλία, η Βρετανία και ακόμη και η Ρωσία εξακολουθούν να έχουν παρουσία στη διεθνή σκηνή, εμφανίζονται πλέον σαν τοπικές δυνάμεις.
Οι περιφερειακές δυνάμεις αντιλαμβάνονται πλήρως την υποκρισία των δυτικών χωρών και ταυτόχρονα είναι αποφασισμένες απέναντι στη Ρωσία. Δεν πιστεύουν ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι “πόλεμος για την παγκόσμια δημοκρατία” ή ότι η Δύση ανάγκασε τη Ρωσία να επιτεθεί. Απλώς ακολουθούν τη δική τους πολιτική που εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα.
Η πραγματικότητα είναι σκληρή. Μόλις πριν λίγα χρόνια, οι ευρωπαϊκές δυνάμεις είχαν παγκόσμιες φιλοδοξίες. Η Βρετανία και η Γαλλία πραγματοποίησαν στρατιωτικές επεμβάσεις στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, ενώ η Δύση αφαίρεσε πρακτικά τον ηγέτη της Λιβύης, Καντάφι. Ακόμα και η Ρωσία πραγματοποίησε στρατιωτικές επεμβάσεις σε πολλές περιοχές, από τη Συρία μέχρι το Μάλι.
Ωστόσο, μέσα σε λίγα χρόνια, η κατάσταση έχει αλλάξει. Οι υπερπόντιες εκστρατείες της Γαλλίας και της Βρετανίας έχουν διακοπεί. Ο βρετανικός στρατός έχει τη μικρότερη κλίμακα από τα Ναπολεόντεια Πολέμους, και μόνο το 0,2% των ενόπλων δυνάμεων του Ηνωμένου Βασιλείου εδρεύει σε Ασία ή Ωκεανία. Η Ρωσία, αντιμετωπίζοντας σοβαρές προκλήσεις στην Ουκρανία και ακόμα και στην Κεντρική Ασία, έχει χάσει τον έλεγχο.
Παρόλα αυτά, οι ευρωπαϊκές δυνάμεις συνεχίζουν να συμπεριφέρονται σαν παγκόσμιες δυνάμεις. Ένα παράδειγμα που παραθέτουν οι Financial Times είναι ότι η Γαλλία θεωρεί τον εαυτό της ως “δύναμη στην περιοχή του Ινδικού-Ειρηνικού”, με βάση το γεγονός ότι υπάρχουν περίπου 1,5 εκατομμύριο Γάλλοι πολίτες διασκορπισμένοι σε αυτήν την περιοχή.
Ωστόσο, όπως παρομοιάζει ο αρχηγός του γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού, ο ανταγωνισμός μεταξύ των ναυτικών δυνάμεων στην περιοχή του Ειρηνικού μοιάζει με “να οδηγείς ένα αυτοκίνητο 2CV σε έναν αγώνα της Formula 1”.
Παράλληλα, το NATO παραμένει αυστηρά περιορισμένο στα όρια της ευρωπαϊκής ηπείρου.
