Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Έρντογαν, υπέγραψε το πρωτόκολλο προσχώρησης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, μετά την επικύρωση του σχετικού νομοσχεδίου από την Εθνοσυνέλευση, το βράδυ της περασμένης Τρίτης.
Η Σουηδία πλέον χρειάζεται μόνο το «πράσινο φως» της Ουγγαρίας για να ολοκληρωθεί η διαδικασία ένταξής της.
Οι διαπραγματεύσεις Έρντογαν για τους F-16
Ενώ η έγκριση της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ από την τουρκική Εθνοσυνέλευση μπορεί να έφερε ανακούφιση στις ΗΠΑ και τους συμμάχους της, ο πραγματικός νικητής είναι η Άγκυρα, όπως αποδεικνύεται από την άρση της αναστολής από τον υπερεθνικιστή σύμμαχο του Έρντογαν, Μπαχτσελί, καθώς η τουρκική πλευρά έλαβε ικανοποιητικές εγγυήσεις από τις ΗΠΑ σχετικά με την προμήθεια και την αναβάθμιση των F-16.
Μπορεί το θέμα να μην έχει λήξει μιας και απομένει η υπογραφή του Τούρκου Προέδρου σε σχέση και με τη στάση του αμερικανικού Κογκρέσου, όμως όλα δείχνουν ότι η εκβιαστική πολιτική της Άγκυρας έναντι της Δύσης απέδωσε και πάλι καρπούς. Αυτό σημαίνει ότι η τουρκική Πολεμική Αεροπορία θα αρχίσει σιγά-σιγά σε βάθος 5ετίας να καλύπτει το υφιστάμενο κενό αεροπορικής ισχύος έναντι της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Σε αυτό το παζάρι, και για να απομακρύνει τις ανησυχίες των ΗΠΑ για την πιθανή χρήση των υπό προμήθεια F-16 εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου, η Άγκυρα φρόντισε να δώσει θετική μαρτυρία κατά των ΗΠΑ με την ευκαιρία της υπογραφής της Διακήρυξης της Αθήνας για τη “φιλία και την καλή γειτονία”.
Ο μαέστρος των εκβιασμών Έρντογαν είναι πεπεισμένος ότι θα ήταν πρόθυμος να προκαλέσει τριβές στο ΝΑΤΟ, αν δεν πάρει τα ανταλλάγματα που επιδιώκει. Γι’ αυτό και ο αμερικανικός παράγοντας “χαρίζεται” στην Τουρκία, παρά το γεγονός ότι η Άγκυρα παρέχει ρωσικούς S-400, αποβάλλεται από το πολυεθνικό πρόγραμμα μαχητικών F-35, παίρνει θέση “επιτήδειας ουδετερότητας” στην ουκρανική σύγκρουση και υιοθετεί επιθετική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο, τη Συρία και το Ιράκ από τη Συρία και το Ιράκ, επικρίνει τη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στη Μαύρη Θάλασσα, το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, απομακρύνεται περαιτέρω από το Ιράν, υιοθετεί πολιτική υποστήριξης των ισλαμιστών τρομοκρατών στη Γάζα και εμβαθύνει καθημερινά τις στρατηγικές της σχέσεις με τη Ρωσία.
Αυτό που επηρεάζει πολύ την κατά μία έννοια φοβική έναντι της Άγκυρας αμερικανική πολιτική, είναι το γεγονός ότι, μεγάλο μέρος των παραγόντων της αμερικανικής διπλωματίας διατηρεί την πεποίθηση ότι, μπορεί η Τουρκία με τα κατάλληλα ανταλλάγματα να κρατηθεί στο δυτικό στρατόπεδο. Αυτός είναι και ο λόγος που αδίκως για την Ελλάδα, συνδέθηκε το θέμα του ελληνικού προγράμματος προμήθειας των F-35 με τα τουρκικά F-16.
Για να καλύψει το κενό στην πολεμική της αεροπορία, η Τουρκία χρειάζεται άμεσα μαχητικά αεροσκάφη αμερικανικής κατασκευής. Και αυτό γιατί η Τουρκία χάνει πολύτιμο χρόνο και βιάζεται να καλύψει το έλλειμμα της αεροπορίας της έναντι της ικανότατης ελληνικής πολεμικής αεροπορίας. Μετά τον καταστροφικό σεισμό στην Τουρκία (6 Φεβρουαρίου 2023), ο πρόεδρος Έρντογαν απέφυγε σκόπιμα τους δυτικούς οργανισμούς βοήθειας και εξασφάλισε κεφάλαια από άλλες χώρες για τη στήριξη της τουρκικής οικονομίας, προκειμένου να μην χάσει το απειλητικό πλεονέκτημα που είχε έναντι της Δύσης λόγω των σχέσεών του με τη Ρωσία.
Οι ΗΠΑ, η ΕΕ και η Δύση γενικότερα θα πρέπει να έχουν κατά νου ότι η Τουρκία του Έρντογαν δεν είναι πλέον σύμμαχος αλλά ένας βάναυσος εκβιαστής που επιδιώκει τη δική του ατζέντα. Άλλωστε, στην τελευταία του ομιλία στο ΜΙΤ πριν από λίγες ημέρες, ο Έρντογαν είπε: “Λένε ότι έχουμε αλλάξει άξονα. Δεν αλλάξαμε τον άξονά μας, βρήκαμε τον πραγματικό μας άξονα”.
