Η κρίση στο Κοσσυφοπέδιο είναι ένα ζήτημα που προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία για ιδεολογική εκμετάλλευση των γεγονότων και χονδροειδή “πολιτικοποίηση” της ιστορίας. Αν προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε αυτήν τη νέα ένταση που εκδηλώνεται στην περιοχή από πέρυσι το καλοκαίρι με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να μας επικροτήσουν ακροδεξιοί και εθνικιστικοί κύκλοι, αλλά θα χάσουμε την ευκαιρία να κατανοήσουμε τις ζωτικές διαστάσεις μιας σύγκρουσης με πολύπλοκα αίτια και διεθνές ενδιαφέρον.
Στο Κοσσυφοπέδιο, οι έντονες αντιθέσεις ξεσπούν γύρω από το θέμα των δημάρχων και τον τρόπο εκλογής τους. Οι Σέρβοι, απογοητευμένοι από την πολιτική του πρωθυπουργού του Κοσόβου, έχουν αποχωρήσει από την εκλογική διαδικασία, προκαλώντας αναταραχή. Ως αποτέλεσμα, οι υποψήφιοι αλβανικής καταγωγής εκλέγονται με μόλις 4% συμμετοχή των ψηφοφόρων. Η κατάσταση επιδεινώνεται όταν οι νέοι δήμαρχοι προσπαθούν να αναλάβουν τα καθήκοντά τους και συγκρούονται με τις αρχές της Χώρας και τις ειρηνευτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ.
Η διεθνής κοινότητα έχει καταδικάσει την κατάσταση και έχει καλέσει σε ηρεμία, ενώ ορισμένες χώρες έχουν παρεμβάσει στο πρόβλημα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην επίλυση της κρίσης, καθώς και η Σερβία και το Κόσοβο επιθυμούν την ένταξή τους στην ΕΕ. Η υπόσχεση για μελλοντική ένταξη μπορεί να αποτελέσει κίνητρο για την αποκλιμάκωση της έντασης και την επίτευξη συμφωνίας μεταξύ των δύο πλευρών.
