Το Ισραήλ, βρίσκεται σε μια πολεμική κατάσταση που δεν διακρίνεται ορατή έξοδος, αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο να χάσει τη στήριξη και των τελευταίων συμμάχων του. Αυτή η κατάσταση έχει επιδεινώσει την κρίση που ξεκίνησε με την επίθεση της Χαμάς στις 7η Οκτωβρίου, κρατώντας αναμμένες τις φλόγες μιας περιφερειακής σύγκρουσης.
Η διαμάχη στη Γάζα έχει προκαλέσει ανησυχίες σε μια ευρύτερη περιοχή από το Λίβανο έως τη Συρία, το Ιράκ και την Υεμένη. Η έντονη αύξηση του κινδύνου πηγαίνει πέρα από τη συνήθη σύγκρουση λόγω της άμεσης εμπλοκής του Ιράν στις ισραηλινές επιθέσεις στη Συρία, τις αντίποινες των Ιρανών φανατικών ομάδων κατά αμερικανικών βάσεων στο Ιράκ και τις επιθέσεις στο ιρακινό Κουρδιστάν, το οποίο το Ιράν θεωρεί “βάση της Μοσάντ”.
Είναι πλέον προφανές τόσο για τους Αμερικανούς όσο και για τη διεθνή κοινότητα ότι χωρίς το τέλος του πολέμου στη Γάζα και χωρίς τις προσπάθειες για τη δημιουργία ενός Παλαιστινιακού κράτους, είναι δύσκολο να αποτραπεί η εξάπλωση της σύγκρουσης στην περιοχή.
Παράλληλα, το Ισραήλ βυθίζεται σε μια πολιτική κρίση, απομακρυνόμενο ακόμα περισσότερο από μια λύση δύο κρατών, ενώ βρίσκεται σε μια στρατιωτική περιπέτεια που μπορεί να εξουθενώσει τη χώρα. Η κοινή γνώμη, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ακόμα και τα μέλη του πολεμικού συμβουλίου βρίσκονται σε αντιπαράθεση με τον πρωθυπουργό Νετανιάχου, τον οποίο πολλοί κατηγορούν για προσωπικά κίνητρα και ότι οδηγεί την χώρα σε αδιέξοδο. Ο πρωθυπουργός Νετανιάχου επιμένει στην πολιτική του, υποδηλώνοντας ότι η ηγεσία του εξαρτάται από τη συνέχιση του πολέμου.
Η αντίθεση του Ισραηλινού πρωθυπουργού στη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους προκαλεί σοβαρές ανησυχίες, καθώς η διεθνής κοινότητα, συμπεριλαμβανομένων Αράβων και Αμερικανών, έχει εκφράσει επανειλημμένα την άποψη ότι από τη Γάζα πρέπει να προκύψει μια διαδικασία που θα οδηγήσει στη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους. Επιπλέον, τα σχόλια του πρωθυπουργού Νετανιάχου έρχονται σε μια περίοδο κατά την οποία τα αραβικά κράτη προτείνουν ένα σχέδιο για την επίλυση του πολέμου, το οποίο περιλαμβάνει εκείνο του κατάπαυσης του πυρός, την αναγνώριση του Ισραήλ από τα αραβικά κράτη και τη χρηματοδότηση της ανοικοδόμησης της Γάζας από αυτά, υπό την προϋπόθεση ότι θα ανοίξει ο δρόμος για τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους.
Όμως ο Νετανιάχου δείχνει απρόθυμος να αλλάξει πολιτική και να υποστηρίξει ένα σχέδιο που θα οδηγούσε σε σταδιακή εξεύρεση λύσης. Εάν συνεχιστεί η κατάσταση πολέμου και η απόρριψη της ιδέας των δύο κρατών από το Ισραήλ, μπορεί να ανατραπεί το μεγάλο σχέδιο των ΗΠΑ για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή, την αποκατάσταση των σχέσεων του Ισραήλ με τη Σαουδική Αραβία και την υλοποίηση σχεδίων όπως αυτό του Διαδρόμου IMEC (Ινδία – Μέση Ανατολή – Ευρώπη).
