Υπάρχει ένα πρόβλημα με το μοντέλο “επίλυσης συγκρούσεων” που χρησιμοποιεί η Δύση στις προσπάθειές της να διαφυλάξει την ειρήνη στο Σουδάν. Το πρόβλημα είναι ο πολιτισμικός εθνοκεντρισμός που καθοδηγεί τις δυτικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται για να επιλυθεί ένα αφρικανικό πρόβλημα.
Οι πολέμοι στο Σουδάν δεν είναι καινούριο φαινόμενο και χρονολογούνται αιώνες πίσω. Αν και οι ηγέτες των εμπλεκομένων ανταρτικών στρατοπέδων φέρουν την άμεση ευθύνη για τον πόλεμο, η σημερινή κρίση δεν μπορεί να επιλυθεί με τις ίδιες λύσεις που χρησιμοποιήθηκαν για παλαιότερα προβλήματα.
Η Δύση πρέπει να προσαρμόσει τις προσπάθειές της, εάν θέλει να συμβάλει στον τερματισμό της κρίσης στο Σουδάν. Οι διπλωματικές προσπάθειες που δεν βασίζονται σε εγχώριες συνθήκες και παράγοντες, είναι αναποτελεσματικές και δεν μπορούν να οδηγήσουν σε επιτυχή έκβαση.
Η κατάσταση στο Σουδάν δεν είναι απλή και χρειάζεται πολύπλοκο σχεδιασμό και σκέψη εκ μέρους της Δύσης για να μπορέσει να διαδραματίσει θετικό ρόλο στη διαμόρφωση ενός βιώσιμου μέλλοντος για το Σουδάν.
Η πραξικοπηματική κατάσταση στο Σουδάν είναι ανησυχητική και πλήττει σοβαρά τους πολίτες της χώρας. Οι παγκόσμιοι οργανισμοί όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Αφρικανική Ένωση πρέπει να συνεργαστούν για να βρουν μια λύση στην κρίση που διαρκεί εδώ και πολλά χρόνια.
Αν η Δύση θέλει να διαδραματίσει θετικό ρόλο στη διαχείριση της κρίσης, πρέπει να αναλογιστεί την εφαρμογή νέων προσεγγίσεων και πολιτικών για την επίλυση των προβλημάτων της περιοχής. Αντί για την εφαρμογή ξεπερασμένων μεθόδων, το ενδιαφέρον πρέπει να επικεντρωθεί στην κατανόηση του πολιτιστικού και ιστορικού πλαισίου της κρίσης στο Σουδάν και την πραγματική υποστηριζόμενη λύση από τους πολίτε
