Πριν περίπου πενήντα χρόνια, ανεπίσημη συνάντηση των επικεφαλής των οικονομικών επιτελείων των κυβερνήσεων του Ηνωμένου Βασιλείου, της Δυτικής Γερμανίας, της Γαλλίας και των ΗΠΑ οδήγησε στη δημιουργία του G7.
Αυτή η πρώτη ομάδα επεκτάθηκε γρήγορα, προσθέτοντας την Ιαπωνία, την Ιταλία και τον Καναδά, για να δημιουργήσει ένα μπλοκ από τις μεγαλύτερες «μη κομμουνιστικές οικονομίες» της εποχής. Ως βιομηχανικές χώρες που ωφελήθηκαν από τη μεταπολεμική έκρηξη της παραγωγικότητας, η G7 συνέβαλε ιστορικά περίπου στο 40% του παγκόσμιου ΑΕΠ με την οικονομική της παραγωγή.
Ωστόσο, η πρόσφατη εμφάνιση των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική) αλλάζει τα δεδομένα.
Το ακρωνύμιο «BRIC», που δημιουργήθηκε από τον οικονομολόγο της Goldman Sachs, Τζιμ Ο’Νιλ το 2001, χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τέσσερις αναπτυσσόμενες οικονομίες σε παρόμοιο στάδιο ανάπτυξης. Το 2009, οι ηγέτες των BRICS συναντήθηκαν και επιβεβαίωσαν τις σχέσεις τους, ενώ προσκάλεσαν αργότερα τη Νότια Αφρική να ενταχθεί το 2010.
Η Ρωσία ήταν επίσης μέλος της G7 αλλά υποβλήθηκε σε κυρώσεις και αποβλήθηκε το 2014 λόγω της προσάρτησης της Κριμαίας.
Ενώ αρχικά ενώθηκαν για επενδυτικές ευκαιρίες, οι BRICS έχουν γίνει οικονομικοί αντίπαλοι της G7 τα τελευταία χρόνια. Οι πρωτοβουλίες τους περιλαμβάνουν τη δημιουργία εναλλακτικής παγκόσμιας τράπεζας, τη δημιουργία ενός νέου συστήματος πληρωμών και μιας νέας κεντρικής τραπεζικής αποθήκης νομίσματος που δεν είναι το δολάριο. Οι πρωτοβουλίες αυτές ενισχύθηκαν μετά τις κυρώσεις που επέβαλε η G7 στη Ρωσία λόγω της επέμβασής της στην Ουκρανία.
Ένας σημαντικός παράγοντας που συμβάλλει στην άνοδο των BRICS είναι η οικονομική ανάπτυξη της Κίνας και της Ινδίας.
Μετά από μια περίοδο ταχείας εκβιομηχάνισης στις δεκαετίες του 1980 και του 1990, οι εξαγωγές της Κίνας αυξήθηκαν σημαντικά. Το 2001, η Κίνα εντάχθηκε στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, κάτι που τη βοήθησε να γίνει η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου έως το 2010.
Η οικονομική άνοδος της Ινδίας ήταν πιο αργή από αυτήν της Κίνας, αλλά η χώρα κατέχει την τρίτη θέση με aκαθάριστο εγχώριο προϊόν 12 τρισεκατομμυρίων δολαρίων έως το 2022. Οι δύο χώρες αποτελούν σχεδόν το 25% της παγκόσμιας οικονομίας, προσαρμοσμένη στην αγοραστική δύναμη (PPP).
Οι κινήσεις των BRICS έχουν περισσότερη επίδραση στον ΑΕΠ των αναπτυσσόμενων χωρών, καθώς χρησιμοποιούν τη μέτρηση PPP, η οποία αντικατοπτρίζει καλύτερα τα πλεονεκτήματα των νομισμάτων και των τιμών αυτών των χωρών.
Η Κίνα και η Ινδία βρίσκονται σε ένα στάδιο οικονομικής ανάπτυξης που χαρακτηρίζεται από αύξηση της παραγωγικότητας, των μισθών και της κατανάλωσης.
Το ΔΝΤ προβλέπει ότι έως το 2028, οι χώρες BRICS θα αποτελούν το ένα τρίτο της παγκόσμιας οικονομίας.
