Πρόσφατα, παρακολουθήσαμε την ξαφνική επίθεση του Κιέβου στο Κουρσκ, η οποία επέφερε μεγάλης κλίμακας καταλήψεις περιοχών. Οι ρωσικές δυνάμεις δεν φαίνεται να αντέτειναν ιδιαίτερη αντίσταση σε αυτή την κίνηση.
Κάποιοι το αποδίδουν σε έναν θρίαμβο του Κιέβου, υποστηρίζοντας ότι αυτή η εξέλιξη υποφέρει τον Πούτιν, ενισχύει το ηθικό των Ουκρανών και τους δίνει ένα διαπραγματευτικό όπλο για τις διαπραγματεύσεις σχετικά με την αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων από τις αναγνωρισμένες ουκρανικές περιοχές. Η μεγάλη αριθμητική αιχμαλωσία Ρώσων στρατιωτών προσφέρει επίσης την ευκαιρία στο Κίεβο να προγραμματίσει ανταλλαγές με Ουκρανούς στρατιώτες που είναι φυλακισμένοι στη Ρωσία.
Από την άλλη, υπάρχουν και οι αντίθετοι, οι οποίοι θεωρούν ότι η κατάληψη ρωσικών εδαφών στο Κουρσκ είναι μια άσκοπη ενέργεια. Ισχυρίζονται ότι αυτό δεν σταμάτησε την προέλαση των ρωσικών δυνάμεων εντός της Ουκρανίας και ότι είχε αρνητικές συνέπειες στην υπεράσπιση του Ντονιέτσκ.
Ερωτήματα εγείρονται σχετικά με την κατεύθυνση αυτής της κατάστασης. Αν η ρωσική προέλαση συνεχιστεί, το Κίεβο ίσως χρειαστεί να ανακαλέσει δυνάμεις από το Κουρσκ και να τις στείλει στην ανατολική Ουκρανία. Αντίστροφα, οποιαδήποτε επιτυχία των Ουκρανών στην κατάληψη περισσότερων ρωσικών εδαφών μπορεί να εξαντλήσει τους πόρους τους στην ανατολή, κάτι που θα διευκολύνει την προώθηση του Πούτιν.
Είναι σημαντικό το γεγονός ότι οι ουκρανικές δυνάμεις κατάφεραν να καταλάβουν ρωσικό έδαφος με ελάχιστη αντίσταση από την πλευρά των Ρώσων. Παράλληλα, η Μόσχα μόλις πρόσφατα μετέφερε 30.000 στρατιώτες στο Κουρσκ, αλλά χωρίς να αποσπάσει δυνάμεις από το μέτωπο του Ντονιέτσκ, με σκοπό να σταματήσει την προέλαση των Ουκρανών.
Ο Πούτιν σημείωσε ότι οι πρόσφατες επιθέσεις του εχθρού απέτυχαν και ότι η ρωσική επιθετικότητα στο Ντονμπάς δεν ήταν ποτέ πιο έντονη. Ενδέχεται, λοιπόν, το Κίεβο να αναγκαστεί να αποσυρθεί για να απαντήσει στη ρωσική πίεση στην ανατολή.
Ένα σημαντικό ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Αν ο Πούτιν δεν αντιδράσει στην ουκρανική κατάληψη του Κουρσκ, μήπως η Ρωσία είναι ευάλωτη και σε άλλες επιθέσεις; Υπάρχουν πολλές δυνατότητες για τους Ουκρανούς να επιτεθούν και σε άλλα μέτωπα, αν και αυτή τη φορά η έκπληξη θα μπορούσε να λείπει.
Επιπλέον, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που ίσως εκμεταλλευτούν τη συγκυρία. Τι θα συμβεί εάν οι φιλορώσοι ηγέτες στην Τσετσενία ή σε άλλες μουσουλμανικές δημοκρατίες ανακηρύξουν την ανεξαρτησία τους; Ή αν ο Λουκασένκο αποφασίσει να στραφεί προς τη Δύση; Ακόμη και αν το σενάριο αυτό φαντάζει απίθανο, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ιστορικές ανακατατάξεις που συμβαίνουν αιφνίδια.
(*) Ο Μαρκ Κατζ είναι ομότιμος καθηγητής πολιτικής στο George Mason University Schar School of Policy and Government
(Πηγή: The National Interest, Militaire)
