Η υποχρεωτική συγκολλήση των καπακιών στα πλαστικά μπουκάλια έχει προβληματίσει πολλούς. Αυτή η αλλαγή μπορεί να δυσχεραίνει το άνοιγμα τους, μπορεί να σκιστούν ή να εκτοξεύσουν υγρά, δημιουργώντας ακαταστασία.
Η πρωτοβουλία αυτή προήλθε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ισχυρίζεται ότι στοχεύει στη μείωση των πλαστικών απορριμμάτων στο περιβάλλον.
Σύμφωνα με τους Financial Times, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαπίστωσε ότι τα πλαστικά καπάκια αναλογούσαν σε περίπου 13% των θαλάσσιων απορριμμάτων που καταγράφηκαν από αλιευτικά σκάφη την περίοδο 2011-2017.
Παρ’ όλα αυτά, οι προσπάθειες επιστροφής τους με οικονομικά κίνητρα ήταν θετικές για ευάλωτες ομάδες, όπως οι άστεγοι, αλλά όχι για τις βιομηχανίες, που παρατήρησαν πτώση στις πωλήσεις τους.
Είναι προφανές ότι η ΕΕ θέλει να ικανοποιήσει τους καταναλωτές με τη νέα ρύθμιση, ωστόσο οι βιομηχανίες καταγγέλλουν ότι οι αλλαγές αυτές αναγκάζουν να τροποποιήσουν τις γραμμές παραγωγής τους. Για παράδειγμα, οι παραγωγοί γαλακτοκομικών προϊόντων ανησυχούν ότι η χρήση του ιδίου καπακιού με τα αναψυκτικά μπορεί να αλλοιώσει τα προϊόντα τους.
Μια έκθεση της Unesda, της ευρωπαϊκής ένωσης αναψυκτικών, εκτιμά ότι το κόστος της μετάβασης για τη νέα πολιτική μπορεί να φτάσει το 3% έως 9% του ετήσιου κύκλου εργασιών. Τα νέα καπάκια ενδέχεται μάλιστα να απαιτούν περισσότερη πλαστική ύλη από τα προηγούμενα δίχως καπάκι.
Από την εφαρμογή της ευρωπαϊκής οδηγίας, οι απόψεις για την αποτελεσματικότητά της διίστανται. Κάποιες βιομηχανίες ισχυρίζονται ότι κατάφεραν να μειώσουν την ποσότητα πλαστικού και ότι το αποτύπωμα των καπακιών στα ακτές έχει μειωθεί. Αν και το μέλλον της ρύθμισης απασχολεί, απαιτούνται περισσότερες έρευνες για να κριθεί εάν τελικά θα αποδειχθεί επιτυχής ή όχι.
