Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για τη μεγάλη νίκη της ΑΕΚ εκτός έδρας ενάντια στον Παναθηναϊκό, που στέλνει ένα σαφές μήνυμα στους αντιπάλους της να επικεντρώνονται μόνο στο ποδόσφαιρο.
Αυτό το ποδοσφαιρικό μήνυμα που ο χαρακτήρισε κάποια στιγμή στην αρχή της σεζόν ο Ματίας Αλμέιδα για την ομάδα του, το οποίο την χαρακτήρισε ως ένα τραυματισμένο λιοντάρι που όμως αν σε επιτεθεί θα σε καταβροχθίσει, επιβεβαιώθηκε πλήρως στα τελευταία δύο παιχνίδια της ομάδας, όπου εκτός από πολύ προσπάθεια, χρειάστηκαν και τρόπο.
Και αυτός ο τρόπος εκδηλώθηκε μέσα από την επιθυμία όλων των παικτών να αποδείξουν ότι έχουν λύσεις για κάθε πρόβλημα, οπουδήποτε και αν προκύπτει και πώς κανείς δεν μπορεί να τους αφαιρέσει το δικαίωμα να αισθάνονται ανώτεροι από όλους τους ανταγωνιστές των τίτλων στην Ελλάδα. Από όλους!
Αισθανόταν έτσι στο Μπράιτον, όπου οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ αμφισβήτησαν το γεγονός ότι η ομάδα που παίζει κατά πολλούς το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ευρώπη αυτή την περίοδο, μπορούσε να καταστρέψει αυτό που οι ίδιοι έχουν χτίσει. Αντί να επηρεάσουν αρνητικά την ατμόσφαιρα της ομάδας, της έδωσαν την ευκαιρία να καταστρέψει το πρώτο δικό της ευρωπαϊκό πάρτι. Με έναν απίθανο, αναίσθητο τρόπο, με αναίσθητο πνεύμα, πιστεύοντας ότι το έχει. Και το είχε!
Η νίκη ενάντια στον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, απέναντι σε έναν αντίπαλο που είχε πολλούς λόγους να πάρει αυτό το ματς,θεωρώντας -και παραβασιολογιάς- ότι διεκδίκησε το πρωτάθλημα την περασμένη σεζόν για μη αγωνιστικούς λόγους, ήταν τόσο κατηγορηματική που επιβεβαιώνει ότι η ΑΕΚ είναι ξανά η ομάδα από την οποία θα εξαρτηθεί ο τίτλος φέτος και δείχνει στον αντίπαλό της ότι ακόμα απέχει αρκετά σε αποκλειστικά ποδοσφαιρικά θέματα. Και μόνο σε αυτά.
Σίγουρα η ΑΕΚ εκπλήσστηκε με την απόφαση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς να χρησιμοποιήσει δύο δεκάρια στην πραγματικότητα, παρά το γεγονός ότι ο ένας εξ αυτών ξεκίνησε τις προσπάθειές του από την πτέρυγα.
Δεν γνωρίζω αν ο προπονητής του Παναθηναϊκού γνώριζε το ενδεχόμενο ενδεκαδάς που επρόκειτο να επιλέξει ο Αλμέιδα, αλλά η επιλογή του βόλεψε στην αρχή του αγώνα του Παναθηναϊκού εναντίον μιας ΑΕΚ χωρίς καθαρό εξάρι – αφού ο Γιαννόπουλος δεν είναι πλέον τετοιος – και με κεντρικό αμυντικό δίδυμο που έπαιξε για πρώτη φορά μαζί.
Ωστόσο, αυτή η δυναμιστική έναρξη των οικοδεσπότες δεν είχε συνέχεια και παρά το γεγονός ότι η ΑΕΚ δέχτηκε ένα απίστευτο και πανέμορφο γκολ, από αυτά που σπανίως συμβαίνουν και οφείλονται κυρίως στην ικανότητα του ποδοσφαιριστή παρά σε ένα προσπαθήσει που είναι δουλεμένη ομαδικά, βρήκε τον τρόπο να ισορροπήσει πολύ γρήγορα και να πάρει τον έλεγχο του αγώνα αφού έχασε απίστευτες ευκαιρίες για γκολ.
Ο Λιβάι Γκαρσία δεν μπόρεσε να βρει το δίχτυο σε τρεις καλές ευκαιρίες, αλλά ο Τσούμπερ του έδωσε ακόμα ένα μάθημα για το πώς πρέπει να τελειώνει τις φάσεις μέσα από την περιοχή, με ψυχραιμία και ακρίβεια στο σουτ με το οποίο η ΑΕΚ ισοφάρισε σε 1-1.
Στο δεύτερο ημίχρονο, η ομάδα ήταν ξανά αυτή που έπαιζε για τη νίκη χωρίς κανέναν ενδοιασμό ότι μπορεί να τα καταφέρει, ενώ ο αντίπαλος έδειχνε φόβο απέναντί της και της έδινε την εντύπωση ότι δεν μπορεί να της προκαλέσει περισσότερο βλάβη, επικρατώντας την πεποίθησή της ότι στο τέλος θα κερδίσει το ματς.
Αυτή η αίσθηση υπήρχε και στο τελευταίο παιχνίδι τους πριν από μερικούς μήνες για τα playoffs, απλά τότε οι πολλές χαμένες ευκαιρίες κράτησαν το σκορ στο 0-0. Δεύτερη φορά, όταν έχεις τόσο αναμφισβήτητα καλύτερη ομάδα, όταν είσαι τόσο ανώτερος, αυτό δεν μπορεί να συμβεί.
